Jakie dane osobowe i w jakich celach przetwarzane są w Wizowym Systemie Informacyjnym

Wizowy System Informacyjny ('VIS')  służy do wymiany  danych dotyczących wiz między Państwami Członkowskimi. Jego celem jest uproszczenie procedury składania wniosków wizowych, zapobieżenie handlowi wizami i nadużyciom, usprawnienia odpraw w przejściach granicznych, jak również sprawdzeń tożsamości na terytorium Państw Członkowskim oraz przyczynienie się do zapobiegania zagrożeniom dla ich bezpieczeństwa wewnętrznego. W tym celu VIS zapewnia centralne repozytorium danych dotyczących wszystkich wiz krótkoterminowych w państwach strefy Schengen

Podstawami prawnymi utworzenia i funkcjonowania VIS są:

• Rozporządzenie (WE) nr 767/2008, zwane dalej “Rozporządzeniem VIS”^[1]
• Decyzja Rady nr 2004/512/WE, zwane dalej “Decyzją VIS”^[2]
• Decyzja Rady (WE) nr 2008/633/WSiSW^[3]

Jakie dane osobowe i w jakich celach przetwarzane są w Wizowym Systemie Informacyjnym?

Na podstawie art. 9 Rozporządzenia VIS do pliku danych dotyczących wniosku organ wizowy wprowadza następujące dane:

1. nazwisko, nazwisko rodowe (poprzednie nazwisko lub nazwiska); imię albo imiona; płeć; datę, miejsce i kraj urodzenia;
2. obecne obywatelstwo i obywatelstwo w chwili urodzenia;
3. rodzaj i numer dokumentu podróży, organ, który wydał dokument, oraz datę wydania i datę upływu ważności dokumentu;
4. miejsce i datę złożenia wniosku;
5. rodzaj wizy, której dotyczy wniosek;
6. szczegóły dotyczące osoby zapraszającej lub odpowiedzialnej za poniesienie kosztów utrzymania osoby ubiegającej się o wizę podczas pobytu, czyli w przypadku osoby fizycznej – nazwisko, imię i adres tej osoby, zaś w przypadku przedsiębiorstwa lub innej organizacji – nazwę i adres przedsiębiorstwa lub innej organizacji, nazwisko i imię osoby, z którą należy się kontaktować w tym przedsiębiorstwie lub organizacji;
7. miejsce będące głównym celem podróży i czas trwania planowanego pobytu;
8. cel odbycia podróży;
9. planowaną datę przyjazdu i wyjazdu;
10. granicę, która według planu będzie przekraczana jako pierwsza, lub planowaną trasę tranzytu;
11. miejsce zamieszkania;
12. obecnie wykonywany zawód i nazwę pracodawcy; w przypadków uczniów: nazwę szkoły;
13. w przypadku małoletnich – nazwisko i imię (imiona) ojca i matki osoby ubiegającej się o wizę;
14. fotografię osoby ubiegającej się o wizę, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1683/95;
15. odciski palców osoby ubiegającej się o wizę, zgodnie z właściwymi przepisami wspólnych instrukcji konsularnych.

Odciski palców nie są pobierane od małoletnich poniżej 12 roku życia oraz od osób, od których nie jest fizycznie możliwe ich pobranie. Osoby często podróżujące do strefy Schengen nie muszą podawać odcisków palców za każdym razem, gdy aplikują o nową wizę. Gdy odciski palców są przechowywane w VIS, mogą zostać ponownie wykorzystane w ciągu 5-letniego okresu.

Kto ma dostęp do informacji przechowywanych w Wizowym Systemie Informacyjnym?

Na podstawie Rozporządzenia VIS, różne organy mają dostęp do danych VIS, są to na przykład:

• organy wizowe, które w każdym państwie członkowskim są odpowiedzialne za sprawdzanie i podejmowanie decyzji w sprawie wniosków wizowych lub odpowiedzialne za decyzje o unieważnieniu wizy, jej cofnięciu lub przedłużeniu jej ważności, w tym centralne organy wizowe i organy odpowiedzialne za wydawanie wiz na granicy
• organy właściwe do przeprowadzenia odpraw w przejściach granicznych na granicach zewnętrznych zgodnie z kodeksem granicznym Schengen
• organy właściwe do prowadzenia na terytorium państw członkowskich kontroli
• właściwe organy odpowiedzialne za udzielanie azylu

Co zaś się tyczy dostępu organów ścigania do VIS, to należy wskazać, że oprócz dostępu ze strony Europolu, na podstawie art. 3 Decyzji Rady 2008/633/WSiSW,  państwa członkowskie wyznaczają organy upoważnione do dostępu do danych zgromadzonych w VIS w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i innym poważnym przestępstwom oraz ich wykrywania i ścigania. Państwo członkowskie powiadamia w oświadczeniu Komisję i Sekretariat Generalny Rady o swoich wyznaczonych organach oraz Centralnym Punkcie Dostępowym. Oświadczenia, o których mowa wyżej są publikowane przez Komisję Europejską w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.